Wiewiórka

przeskoczyła z pnia na pień
i w obcym języku
zaszeleściła imieniem
przywołałam jej nieufną obecność
ostrymi zębami
chwyciła
złoty brzeg serca
i w półobrocie-zgięta
powiewając rudym ogonem
szepnęła-do widzenia
rozchwianej gałęzi bzu

                                    Halina Poświatowska